Annelik, Günlük Rutinler ve Yaratıcılık

Gecenin ilerleyen saatlerinde sosyal medyada videolar izleyerek anneliğimi kendimce puanlıyorum içsel olarak. 0-3 yaş arası, işte o meşhur annelik vicdanımızda yer eden dönemi nasıl yaşadığımı düşünüyorum.

İçsel rehberliğimi kaybetmiş bir dönemindeyim o an, kendi sesimi dolayısıyla başka hiçbir şeyi net duyamadığım bir an. Kaygılanıyorum, “2 saat abla ile bıraktım, bir sıkıntı olur mu?”, “Bugün çok yorgundum, istediğim gibi sabırlı olamadım, bir şey olur mu?”… Empati, hassasiyet, annelik hisleri zihnimi tamamen sarmış halde, onlarca düşünce geçerken aklımdan, uyuyakalıyorum.

Zaman geçiyor. Bebeğim de büyüyor. Ben de anneliğimde büyüyorum. Artık uykusuz gecelerin geçmesi ile beraber, sağlıklı düşünmeye başlıyorum. Ve annelik rutini ile ilgili kararlarımın çocuğumun karakteri, büyümesi ve o anki yaşam şartlarımız ile şekil değiştirebileceğini fark ediyorum. Çocuğumu tanıyarak günlük rutinlerimi spontanelik ve planlama arasında bir dans ile yürütebilmeyi öğreniyorum.  Yaratıcılığıma onu da katmayı, evde sessiz zamanlar oluşturarak hepimize yaratıcı boşluk alanları yaratmayı öğretmeyi öğreniyorum. Geçen gün, ben çizim yaparken onun yanımda kitap okuduğu, kargo yaparken onun yanımda kağıtlarla oynadığı günler, geçen yıllarda hayal gibiydi.

Bir anne ile çocuğun arasındaki o sonsuz sevgi ve bağ ile beraber bir annenin kendi ile kurduğu bağın kalitesinin de bu ilişkide rol oynayacağını hatırlıyorum. Ve kendime dönüyorum; beni ne mutlu eder? Sabah banyo olabilmek, haftada bazı günler tek başıma kahve içmek, üretmek, çizim yapmak, kendime bakmak… Bunları günlük akışta çocuğumla verimli vakit geçirdiğimden emin olduktan sonra, hayatıma azar azar almaya başlıyorum. Bu akış ve planlama arasındaki denge hoşuma gidiyor. Ne beni “Şu saatte şurada olmalıyım” döngüsüne sokuyor ne de çocuğumu hazır olmadığı halde ayrılık endişesine sokuyor.

Anneliğin o gece gündüz emek isteyen ilk dönemleri geçiyor.

Kendinizi hatırlamaya başladığınız bir dönem başlıyor.

Çocuğunuzu birçok şeye dahil edebileceğiniz veya dahil edemediğinizde sabırla bekleyebildiğiniz, kendi dengenizi bulabildiğiniz bir dönem geliyor.

Yanımda her zaman defterim, aklıma gelen düşüncelerimi yazmışım, çizmişim.

Günlük rutinimde artık, o gün yapmak istediğim ama yapamadığımda kendime esnek zaman dilimleri yaratabildiğim (örneğin, öğlen saatleri ve akşam saatleri) zamanlar da var.

Özetle;

Çocuğun duygusal ihtiyaçlarının ön planda olduğu,

Kendi mutlu olacağım akışı da bildiğim, planladığım ama içerisinde esnek olduğum,

O an kahve içemeyeceğimi bilsem de, bunu çocukla yapmayı öğrendiğim, yapamadığımda esnek olmayı deneyimlediğim,

Yaratıcılığıma çocuğumu da dahil ettiğim,

Elimdeki not defterlerine onlarca fikir ilhamı yazarak iç dünyamı beslediğim,

Yavaşladığım, yavaşlamanın ne kadar güçlü bir netlik kazandırdığına şaşırdığım.

İşlerimi bu şekilde daha rahat halledebildiğim ve kabullendiğim bir yaşam.

Çocuğuma yaratıcılık ışığı ve neşesini, yaşamda var etmenin mümkün olacağını göstermek istediğim bir yaşam.

Sizin anneliğinizde ihtiyacınız ne? Çocuğunuza neler aktarmak istersiniz?

SLOW DOWN MAMA, anneler için yavaşlama planlayıcısı

KENDİ MARKANI YARAT, iş kurmak isteyen annelere e-kurs

ANNELİĞE GEÇİŞ KART DESTESİ, yalnız olmadığınızı hissedeceğiniz duyguların kart destesi …

MOM’S JOURNAL, anneler için ilhamlarınızı not edebileceğiniz defter