Kendi yaratım süreçlerime saygı duyduğum, cesaret ettiğim her an kendimi olasılıklara açtığım, bolluğa izin verdiğim ve dünyadaki yerimi gördüğüm manevi bir süreç oldu.
Hepimiz bir oyunun içine doğuyoruz. Dinimiz, çevremiz, ailemizin çevresi, yaşadığımız yer, çocukluk arkadaşlarımız, iş arkadaşlarımız ve bunlar gibi benzeri sayısız oyunlar içerisindeyiz. Günün birinde şanslıysak eğer, bazı oyunları artık oynamak istemediğimizi görüyoruz. Bunun için bir adım atmasak da, enerjimiz bizi oyun grubunun dışına çıkartıyor. Derken bilinmez bir yol bizleri bekliyor...Belki karşındakini suçlayacak, dışlanmış hissedecek, neden beni çağırmadılar diyeceksin... Ama sebep, en başta dahil olmak istemediğin bir oyunda olmanı istemeyen yüksek benliğin..
Buraya kadar okuduysan, yazımıza devam ederken, asıl konuyu açmak isterim.Eğer suçlama oyunundan, bu neden başıma geldi, neden ben, neden..., neden... diye sorduğun durumlardan kafanı kaldırırsan... Kalbinin derinliklerinde neyi yapman gerektiğine dair bir mesaj duyacaksın. Bu mesaj sana çizim yap, şarkı söyle, çocuklara yardım et, bitki yetiştir, seramik yap, proje üret, kadın çemberleri aç, kitap yaz, duygularını ifade et diyecek... Sen bu çağrıyı duyarsan eğer, o zaman kendi oyununun temellerini atmış olacaksın. Yeterince devam edersen, kendine ait bir alanın, bir grup arkadaşın, bir destekçi kitlen, paran ve tatmin duygun olacak.Oraya gelinceye kadar...
CESARET ile sınanacaksın.
Benim ürün/hizmetim yeterli değil dediğin her an.
YOKLUK hissin ile sınanacaksın...
Neden bana ödeme yapsınlar dediğin.
TEMBELLİK hissi ile sınanacaksın...
Şimdiye kadar olmadı neden bundan sonra olsun.
Kendine İNANÇSIZLIĞIN ile sınanacaksın.
Neden iyi şeyler benim başıma gelsin diye düşündüğün anlarda.
AKIŞA TESLİM, EVRENİN ZEKASINA BİR MESAJLARI OKUYABİLEN HALE GELDİĞİNDE...
SEN YARATTIKÇA, KAYNAKLARIN SANA AKTIĞINA TANIK OLACAKSIN.Değer duygusu dıştan değil, sarsılmaz bir inanç ile kalbine serpilecek...MARKANI YARAT. YARATMAK. ÜRETMEK.İşte bu yüzden manevi bir süreç. Kendi değerini inşa ettiğin.